گلباف من

«گلباف من»، یک پویش مردمی است که از قدم های کوچک شروع شده ، اما آرزوهای بزرگی برای سرزمین زیبای گلباف دارد؛
ما قصد داریم دست در دست هم، به یاری شهرمان بشتابیم و ایمان داریم که همت های بلندمان، در کنار همکاری و یاریگری و در سایه توکل به خدای مهربان، ان شا الله به سر منزل مقصود خواهد رسید.
گلباف زیبا، سزاوار روزهای بهتری است؛ روزهای بهتری که در سایه قدم ها و تلاشهای تک تک ما می تواند فرا برسد. از این که در این مسیر همراه هم هستیم، خوشحالیم.

کانال تلگرام پویش گلباف من

کانال تلگرام

عضویت در کانال

آب و هوای گلباف

آب و هوای گلباف

حامیان پویش گلباف من

حامیان

معرفی

بخش گُلباف در جنوب شرق شهرستان کرمان قرار دارد. نام این بخش در گذشته، «گوک» بوده است که بعدها به دلیل شهرت قالی­های آن به گلباف تغییر نام پیدا کرده‌است. فاصله جاده‌ای گلباف با مرکز استان 110 کیلومتر است، اما فاصله هوایی این بخش با کرمان کمتر از 50 کیلومتر است. همسایگان بخش گلباف از جنوب ابارق، از شمال شهداد، از غرب راین، و از شرق کویر پهناور لوت می باشند.  

محصولات کشاورزی       
گلباف دارای دو اقلیم کوهستانی (بخش شمالی) و گرم و خشک (بخش جنوبی) می‌باشد. باغ‌ها و مزارع این منطقه با آب قنات آبیاری می‌شود (70 قطعه قنات در گلباف وجود دارد و هر سال 3 الی 4 سیلاب فصلی نیز جاری می­شود که وارد کویر لوت می‌شوند). از محصولات این منطقه می­توان به میوه‌های سردسیری ازجمله انگور، انجیر، به، انار، زردآلوهای نوری، قیصی، گردو، هلو و میوه­های گرمسیری مانند انواع خرما
و محصولات زراعی آن شامل گندم، جو، ارزن و ترخون اشاره داشت. لازم به ذکر است که ترخون گلباف دارای عطر و طعم بخصوصی است و از شهرت بالایی برخوردار می‌باشد. 

جمعیت و توزیع درآمدی

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش گلباف در سال 1390 برابر با ۱۳،۱۵۷ نفر بوده‌است که اغلب به کشاورزی وقالیبافی مشغول هستند (بنا به گزارش فارس نیوز جمعیت شهر گلباف در سال 93 تقریبا 8 هزار و پانصد نفر اعلام شده است). در حدود 40 سال پیش کارگاه­های قالی‌بافی در گلباف رونق فراوان داشتند اما بعد از زلزله­ای که در سال 1360 در گلباف به وقوع پیوست این صنعت افول چشم‌گیری داشته است. البته بنا به گفته برخی از مسئولان این بخش، کاهش تقاضا در بازارهای جهانی فرش نیز از بین رفتن کسب و کارهای حوزه قالی را تشدید کرده‌است.
از معضلات مهم و بارز این منطقه، مهاجرت مردم از گلباف است. از جمله دلایلی که برای این مهاجرت بعد از زلزله سال 60 آورده­اند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

·         عدم احیای کارگاه‌های قالی‌باقی و رکود بازار فرش

·         عدم احیای مجدد باغات

·         عدم وجود مشاغل مولد

·         وقوع زلزله­ها در سالهای 68 و 76

·         تبدیل شدن خانه‌های شبه ویلایی مردم به شهرک‌های بی کیفیت و کوچکی که برایشان ساخته بودند.

 

جاذبه‌های گردشگری

از مکان‌های دیدنی شهر گلباف می‌توان به قلعه 6000 ساله کشیت، سرو 900 ساله، دریای عجیب الخلقه، بیکند (نوعی خانه است مانند غار)، قنات‌های پر آب، کوه‌های رنگارنگ، یخچال طبیعی، رشته کوه پلوار، آبشار بیدوئیه، کلوت‌های کشیت، آبشار کشیت، رودخانه کشیت، خانه‌های داخل کوه هشتادان ، آبگرم جوشان، کوه شبه دماوند کرمان در جوشان، باغ تاریخی مرتضی خان هشتادان و آبشار حرمک اشاره کرد.

آبشار کشیت

آبشار کشیت یکی از آبشارهای بی نظیر و زیبا واقع در بخش گلباف است. این آبشار فضایی انتزاعی را برای بیننده ایجاد می‌کند. آب از دیواره‌های دره می‌جوشد و نمونه‌های خاصی از سرخس‌ها و گل سنگ‌ها در اطراف این دره رشد کرده‌است.


آبشار حرمک

آبشاری ۱۴متری با خروشی آرام، در تنگه کم عمق و عمود، با شیب ۹۰ درجه که در ابتدا حدود ۸ متر و پس از آن در سطح دیواره‌ها حدود ۶ متر جریان پله‌ای را طی می‌کند؛ تا در روستای حرمک که از شرق به کویر لوت و از غرب با کوه سنگی همسایه است؛ آواز طبیعت را به گونه‌ای جذاب برملا سازد. آبشار حرمک به همراه آبشار کشیت، در فضای خشن، خشک و وهم‌انگیز کویر لوت، شکوه خاصی پیدا نموده اند.

قلعه کشیت

این قلعه مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان کرمان، بخش گلباف، دهستان کشیت، روستای کشیت واقع شده و این اثر در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۸۶ با شماره ثبت ۲۱۵۰۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

کیک برفی

کیک برفی (snow kik) ، طبیعتی بکر و زیبا است که در20 کیلومتری گلباف  همچون یخچال‌های قطبی، در تمام سال پوشیده از برف است. در 3-2 کیلومتری آن، منطقه سرسبز و زیبای گلچین وجود دارد، در بین این دو رودی به طول چند کیلومتر در جریان است، که به زیبایی منطقه می‌افزاید.